روزی من و امام بر فراز سكویی به جمعیت حُجّاج كه همچون سیل به دور خانۀ خدا در طواف بودند نگاه میكردیم.
به امام عرض كردم: یابن رسول الله «مَا أَكْثَرَ الْحَجِیج»؛ «امسال چه قدر حاجی زیاد است».
حضرت دستی به چشمانم كشیدند و من دیدم حیوانات گوناگون در طواف بیتاند.
بعد حضرت فرمود:«یا أبا بصیر مَا أَكْثَرَ الضَّجِیجَ وَ أَقَلَّ الْحَجِیج»؛
«چه قدر ضجّهزننده و نالهكننده فراوان و چه قدر حاجی واقعی كم است».