به گزارش ایکنا از گیلان، همزمان با روز پژوهش و در «نشست تخصصی بایستههای مهارتآموزی در دانشگاهها به منظور رفع موانع تولید» که امروز، ۲۵ آذرماه با حضور صاحبنظران این حوزه و در دفتر معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی استان گیلان برگزار شد، رسول شمشادی، رئیس دانشگاه فنیحرفهای گیلان ضمن ریشهیابی دلایل گسست دانشگاه و صنعت در آموزش و پرورش بیان کرد: در گذشته وقتی دانشآموزی از هنرستان فارغالتحصیل میشد برای اخذ مدرک حتماً باید وارد آموزشگاه مهارتی میشد و حرفهای میآموخت و امکان ورود به پایه نظری یا آموزش مجازی را نداشت. اما حال بهدلیل خالیبودن صندلیهای دانشگاه و برخی تقاضاهای موجود، اشتغال و مهارتآموزی به نوعی نادیده گرفتهشده و صرفاً مدرک تحصیلی اهمیت دارد.
رئیس دانشگاه فنیحرفهای گیلان با بیان اینکه این مسئله باید از جانب آموزش و پرورش بازبینی و اصلاح شود، ابراز کرد: همینگونه شد که بین دو نظام آموزشی یعنی نظام مهارتی و نظام نظری گسست اتفاق افتاد. نکته بعد استقبال کم دانشآموزان و خانوادهها برای ورود به هنرستان است. در استان گیلان حدود ۱۸درصد دانشآموزان وارد هنرستان میشوند و از همان مقدار بازهم تعداد کمی به سمت سازمان فنیحرفهای یا کارگاهها و آموزشگاههای مهارتی گرایش دارند و در نتیجه آموزش مهارتی درستی به آنان دادهنشده و صرفا به ارائه مدرک بسنده میشود. تشویق دانشآموزان به انتخاب رشتههای عملی و مهارتی بسیار حائز اهمیت است. در دانشگاه فنیحرفهای صرفا از رشتههای هنرستان و کارودانش دانشجو پذیرفته شده و وظیفه این دانشگاه تربیت و مهارتآموزی به آنان است.
شمشادی با اشاره به آمار وزارت کار در مورد اشتغال فارغالتحصیلان فنیحرفهای، ابراز کرد: طبق آمار حدود ۹۰ درصد فارغالتحصیلان دانشگاه فنیحرفهای مشغول به کار هستند چون ورودی ما صرفاً از هنرستان و کارودانش بوده و افراد عقبه کارآفرینی دارند و با حضور در دانشگاه، ورزیدهتر شده و با مهارت کسبشده وارد بازار کار میشوند. در تمام دنیا، هزینه آموزشهای مهارتی حدود سه و نیم برابر آموزشهای نظری است. این در حالی است که در کشور ما اعتبار اختصاص داده شده به دانشگاه فنیحرفهای بسیار کم است. این دانشگاهها در ایران عمدتاً تقاضامحور نیستند و عرضه محورند. اما در واقع تقاضامحوری آنها باید برحسب نیاز صنعت باشد یعنی با تحلیلهای صورتگرفته نیاز صنعت را شناسایی و سپس مطابق با آن رشته ایجاد کرده و دانشجو تربیت نمایند.
رئیس دانشگاه فنیحرفهای گیلان راهکار برونرفت از مشکل قطع ارتباط دانشگاه و صنعت را اصلاح قوانین بالادستی دانست و ادامه داد: ظرفیتسازی مناسب بین پذیرش رشتههای نظری و رشتههای مهارتی باید توسط وزارت علوم انجام شود. در حال حاضر ظرفیت بسیار بالایی برای آموزش نظری درنظر گرفتهشده و در عین حال این میزان برای آموزش مهارتی بسیار کم است. نقش مشاورین آموزش و پرورش در ایجاد تعادل بین این دو حوزه نیز بسیار قابل توجه میباشد. در مجموع با اصلاح نظام آموزشی باید این امر نهادینه شود که فارغالتحصیلان هنرستانی با مهارتآموزی حرفهای شده و سپس مدرک بگیرند.
وی افزود: آموزشهایی که در دانشگاه ارائه میشود نیز به نوعی نسبت به صنایع عقبتر است. یعنی تکنولوژی صنعت بسیار بالاتر از ابزارهای آموزشی دانشگاهها بوده و جبران این نقص نیازمند این است که کارآموزی و کارورزی در صنعت و بهطور کل آموزشهای مهارتی مبتنی بر عمل را توسعه دهیم. همچنین مسئله آموزشهای بین سطوح باید عملی شود. این آموزشها در تمام کشورها دیده شده و به آن صلاحیت حرفهای گفته میشود. یعنی در واقع از آنجایی که امکان آموزش و جامع در دانشگاه فراهم نیست، فرد باید بین سطوح تحصیلی، آموزشهایی را در بازار دیده و مهارت بیاموزد که هنوز متأسفانه این امر در کشور ما جایگاهی پیدا نکرده است.
وی در پایان به ویژگیهای مثبت دانشگاه فنیحرفهای اشاره کرد و افزود: ۸۰ درصد آموزش در این دانشگاه کارگاهمحور و آزمایشگاهمحور است. تمامی مدرسان این حوزه باید حتماً حداقل یک سال در صنعت، دوره دیده باشند و گاهی آموزشهای دورهای در خارج از کشور را نیز خواهند داشت. خوشبختانه ارتباط این حوزه با صنایع و اصناف درحال شکلگیری و تقویت است. باید توجه داشت که بتوانیم ضمن خارج نشدن از ریل آموزشی، به سمت آموزشهای کوتاهمدت مؤثر حرکت کنیم.