یُؤْلِمُنى ما یُؤْلِمُهُمْ

مى آزارد مرا هرچه ایشان را بیازارد

جلسه صدم

دفتر سی و سوم: آزار نیکان – قسمت هفتم– سه‌شنبه 30/09/1400 – 16 جمادی الاول

در صدمین  جلسه از درسگفتار پرده پوشانی، پرده انداز، دکتر پایداری، قسمت هفتم از سی و سومین دفتر با عنوان آزار نیکان پیرامون عبارت یُؤْلِمُنى ما یُؤْلِمُهُمْ آغاز نمودند و به شرح و تفسیر پرداخت که اهمّ روایات طرح شده در این جلسه به ترتیب زیر می باشد:

و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: هر كس آنان كه در ذمّه و امان منند بيازارد بى‏شك مرا آزرده است. و هر گاه در آزارشان آزار پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله باشد، پس چگونه است كشتن ايشان، و جز اين نيست كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بدين كلام نظر داشت به فاطمه صلوات اللَّه عليها، و فرمود: هر گاه چنين باشد كه هر كس، ذمّه مرا بيازارد مرا آزار رسانده چه من از ستم و اذيّت كردن به او منع كرده‏ام، پس چگونه باشد حال كسى كه دخترم را كه تنها پاره جگر من است و بزرگ زنان اوّلين و آخرين عالم است بيازارد، و در پى آورد گفتار اوّل خود را، باين سخن كه فرمود:

هر كس او را بيازارد مرا آزرده است، و هر كس او را به خشم آورد مرا خشمگين كرده است، و هر كس او را خوشحال كند مرا خوشحال كرده است.

(ترجمه من لا يحضره الفقيه ؛ ج‏5 ؛ ص504)

رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: هر كس ذمّه مرا بيازارد، مرا آزرده است.

شيخ صدوق مى‏نويسد: جايى كه آزار و اذيت ذمّه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله (يهود و نصاراى تحت پوشش امّت اسلام)، آزار و اذيّت حضرتش باشد، چگونه است حالت كسى كه دخت گرامى و پاره تن رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله را برنجاند، و به قتل او همّت گمارد؟! در حالى كه آن بانو، سرور بانوان اولين و آخرين است، و پيامبر در باره ايشان فرمود:

«هر كس آن بانو را آزار دهد، مرا اذيت كرده است. و هر كس او را خوشحال كند، مرا مسرور ساخته است»

(گلچين صدوق (گزيده من لا يحضره الفقيه) ؛ ج‏2 ؛ ص78)

ستمكاران را سه علامت است: زير دستان را آزار و اذيت ميدهند با افراد بالا دست خود با نافرمانى زندگى ميكنند، و از ستمكاران پشتيبانى مينمايند.

(كتاب المواعظ / ترجمه عطاردى ؛ متن ؛ ص23)

پيغمبر فرمود: مؤمن آئينه برادر خود بوده آزار از او دور مى‏سازد.

(مصادقة الإخوان / ترجمه خراسانى كاظمى ؛ ص43)

و پيغمبر اكرم صلى اللَّه عليه و آله فرموده: «فاطمه از ريشه‏اى پيچيده بمن است، آزار مى‏دهد مرا هر آنچه او را آزار مى‏دهد، و خرسند مى‏سازد مرا هر آنچه او را خرسند مى‏سازد.

ابن عبّاس گويد: پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: (قطعا فاطمه رگى از من است آزرده مى‏سازد مرا آنچه او را آزرده مى‏سازد، و شادمان مى‏كند مرا آنچه او را شادمان مى‏نمايد، و بيقين خداوند تبارك و تعالى خشمگين گردد بواسطه خشم فاطمه، و خوشنود گردد براى خوشنودى فاطمه، صلوات اللَّه عليها.

(معاني الأخبار / ترجمه محمدى ؛ ج‏2 ؛ ص223)