وَیَحْزُنُنى ما یَحْزُنُهُمْ

وبه اندوه مى اندازد مراهرچه ایشان را به اندوه در آورد

جلسه صد و پنجم

دفتر سی و چهارم: اندوه خوبان – قسمت اول– یکشنبه 1400/10/05 – 21 جمادی الاول

 در صد و پنجمین  جلسه از درسگفتار پرده پوشانی، پرده انداز، دکتر پایداری، قسمت اول از سی و چهارمین دفتر با عنوان اندوه خوبان پیرامون عبارت یُؤْلِمُنى ما یُؤْلِمُهُمْ آغاز نمودند و به شرح و تفسیر پرداخت که اهمّ روایات طرح شده در این جلسه به ترتیب زیر می باشد

 فرمود: خدا يحيى را بيامرزد، پدرم از پدرش از جدّش از علىّ- عليه السّلام- مرا خبر داد: رسول خدا- صلّى اللّه عليه و آله- را بالاى منبر خواب سبكى روى داد و در خواب ديد مردمى چند مانند بوزينگان بمنبرش ميجهند و مردم را بقهقرى (بعقب) بر ميگردانند

پس رسول خدا- صلّى اللّه عليه و آله- بيدار شد و نشست و در چهره‏اش اندوه‏ نمايان بود

پس جبريل (يا جبرئيل كه گفته‏اند بمعنى عبد اللّه «بنده خدا» است) اين آيه را براى آن حضرت آورد (س 17 ى 60) وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْناكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَ الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ وَ نُخَوِّفُهُمْ فَما يَزِيدُهُمْ إِلَّا طُغْياناً كَبِيراً (و خوابى را كه بتو نمايانديم و درختى را كه بلعن در قرآن ياد شده نبود جز براى آزمايش مردم، و آنان را «از كيفر خدا» ميترسانيم ولى آنها را جز طغيان و سركشى سخت نيافزايد) و مراد از شجره ملعونه بنى اميّه‏ اند-

(الصحيفة السجادية / ترجمه و شرح فيض الإسلام، ص: 19)

 امام علىّ عَلَيْهِ السَّلَامُ فرمود: از حضرت رسول صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ شنيدم كه مى‏فرمود:

هر سخن و كلامى سه حالت دارد: يا سودمند است، يا سالم ويا اندوهگين و غمناك، امّا سودمند آن سخنى است كه ذكر و ياد خدا باشد، امّا سخن سالم آن حالتى است كه آنچه را مى‏گويد مورد محبّت خدا باشد؛ و امّا سخن اندوه‏ بار آن كلامى است كه در تجسّس و جريانات مردم وارد شود.

(زاهد كيست؟ وظيفه اش چيست؟ / ترجمه الزهد ؛ ص27)

امام باقر عَلَيْهِ السَّلَامُ به نقل از رسول خدا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ فرمود:

مرگ! مرگ! مرگ فرا رسيد با آنچه كه در پِى دارد، مرگ آمد براى نجات از اندوه‏ و خستگى؛ و بازگشت با بركت به سوى بهشت والا، براى ساكنين منزلگاه جاويد، (براى آن دسته) افرادى كه جهت بهشت تلاش كرده و به آن اميد بسته‏اند.

مرگ آمد با آنچه كه در پِى دارد، آمد همراه سختى، پشيمانى، باز گشت زيان آور به سمت آتشى سوزان، براى اهل منزلگاه (دنياى) غرور آفرين، آن دسته اشخاصى كه سعى و تلاششان جهت دنيا و اشتياقشان بر آن بوده است.

سپس حضرت فرمود: هنگامى كه سرپرستى و شقاوت شيطان (بر انسان تسلّط يابد) آرزوها (يكى پس از ديگرى) در جلوى چشم انسان، و اجل پشت سر او قرار مى‏گيرد.

و فرمود: از رسول خدا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ سؤال شد كه زيرك‏ترين مؤمنين كيست؟

فرمود: كسى است كه بيشتر به ياد مرگ باشد؛ و بيشترين آمادگى را از براى مرگ داشته باشد.

(زاهد كيست؟ وظيفه اش چيست؟ / ترجمه الزهد ؛ ص175)