به گزارش ایکنا از گیلان، همایش مدیریت منطقهای، راهکارها و الزامات از سوی گروه مطالعات ناحیهای پژوهشکده محیط زیست با همکاری مؤسسه آموزش عالی و معاونت فرهنگی سازمان جهاددانشگاهی گیلان به دو صورت حضوری و آنلاین در موسسه آموزش عالی جهاددانشگاهی استان گیلان و سامانه آموزش مجازی جهاددانشگاهی و با سخنرانی مسعود یحییزاده، رئیس گروه پژوهش و آیندهنگاری سازمان مدیریت و برنامه استان گیلان، روز گذشته، ۲۲ دی ماه برگزار شد.
در این همایش، رئیس گروه پژوهش و آیندهنگاری سازمان مدیریت و برنامه استان گیلان با بیان مقدمهای اظهار کرد: در دیباچه قانون اساسی آمده است هدف از حکومت، رشد دادن انسان در حرکت به سوی نظام الهی است تا زمینه بروز و شکوفایی استعدادها به منظور تجلی ابعاد خداگونگی انسان فراهم آید و این جز در گرو مشارکت فعال و گسترده تمامی عناصر اجتماع در روند تحول جامعه نمیتواند باشد.
یحییزاده با بیان اینکه تدابیر و برنامههای حاکمیت و دولت باید برای تحقق ارزشهای قانون اساسی جهتگیری شود، خاطرنشان کرد: نظام برنامهریزی کشور و اسناد و قوانین مربوطه توان و استعدادهای کشور را هدایت و راهبری کند. لذا باید تلاشی موفق در تحقق قانون اساسی و اهداف آن داشته باشیم و پایبندی و وفاداری به ارزشها، باورها و آرمانها در جای جای نظام برنامهریزی قابل درک باشد.
وی با اشاره به پیشینه تقسیمات کشوری و منطقهبندی اذعان کرد: اولین تجربه تقسیم فضا در ایران در عهد هخامنشیان صورت گرفت. تقسیمبندیهای دیگری فارغ از ملاحظات صرف سیاسی طی سالهای گذشته در ایران صورت گرفته است که برخی از آنها مبنای توسعه برخی از فعالیتها در پهنه سرزمین هستند. منطقهبندی با هدف توسعهی بخشهای تولیدی یا اهداف برنامهریزی منطقهای نیز به مانند تقسیمبندیهای سیاسی و اداری (استانها) از پیشینه نسبتا طولانی در نظام برنامهریزی کشور برخوردار است.
یحییزاده افزود: برخی مسائل موجود با بیش از دو دهه استقرار نظام برنامهریزی متمرکز عبارتند از: وجود روند شکاف و فاصله طبقاتی از نظر اقتصادی و عدم احساس رفاه، رشد معضلات اجتماعی و فرهنگی، وجود زمینه های فساد و رانت، نبود توازن و عدالت فضایی و کالبدی، عدم مداخله موثر و به موقع استانها و مناطق در نظام برنامهریزی توسعه و ... .
رئیس گروه پژوهش و آیندهنگاری سازمان مدیریت و برنامه استان گیلان به مهمترین مسائل و چالشهای مدیریت توسعه منطقهای اشاره کرد و افزود: نبود یکپارچگی و در عین حال تعدد مراکز تصمیمگیری، ناهماهنگی بین نظام تقسیمات کشوری و نظام مدیریت منطقهای، ضعف مالی و قانونی نهادهای محلی در مدیریت اجرایی توسعه منطقهای و غیره از مهمترین چالشهای این حوزه است.