خشکسالی به عنوان یک بلای طبیعی با منشا اقلیمی و انسانی همیشه گریبان­گیر زندگی بشر بوده و همواره پایش و برآورد آن در دوران مختلف مورد توجه قرار گرفته است. به طور خاص در خشکسالی هیدرولوژیکی ِآب زیرزمینی، اثرات مخربی جبران ناپذیری وجود دارد که یکی از آن ها افت کیفیت آب توسط افزایش شوری می­باشد. شوری نه تنها نتیجه­ی خشکسالی است، بلکه می­تواند  به عنوان یک متغیر جداگانه در خشکسالی نقش داشته باشد و باعث کاهش دسترسی به آب قابل استفاده شود. در نتیجه دال بر اثر هم افزایی شوری در خشکسالی هیدرولوژیکی آب زیرزمینی، تحلیل توام آن همراه با متغیر های کمی آب زیرزمینی، پیش بینی و ارزیابی خشکسالی را واقع بینانه­تر می­کند. در نتیجه شاخص خشکسالی دو متغیره بر اساس احتمال توام شوری و عمق آب زیرزمینی ارائه شد. برای هر متغیر در هر چاه تابع توزیع تک متغیره برازش داده شد و برای انتخاب توزیع مناسب احتملاتی از آزمون های نکویی برازش و آزمون خطا استفاده شد که توابع انتخابی شامل لوگ نرمال، لوگ لوجستیک، نرمال و مقادیر حدی بودند. توابع توزیع احتمالاتی کاپولا انتخابی نیز بر اساس 3 معیار حداکثر درستنمایی، معیار اطلاعاتی آکایکه و معیار اطلاعاتی بیضوی انتخاب شدند که به ترتیب برای کهریز، تسوج، بوستان آباد و میاندوآب، کلایتون، کلایتون، گامبل و جو به دست آمدند. طبق توزیع مکانی شاخص ها، روند فزاینده خشکسالی در شاخص استاندارد شوری و عمق آب زیرزمینی و شاخص کیفی-کمی آب زیرزمینی به شکل واظحی قابل مشاهده شد. نکته ایی که در مورد انتخاب چاه ها باید گفته شود، چاه هایی که  همبستگی بالایی بین شوری و عمق آب زیرزمینی اشان وجود دارد، معمولا در حاشیه­ی دریاچه ارومیه قرار گرفته اند و این نتیجه دال بر تداخل آب شور و شیرین در اثر افت سطح آب زیرزمینی می­باشد.

نام و نام خانوادگی دانشجو: محمد مهدی جعفری زواره

مقطع:کارشناسی ارشد

گروه آموزشی: عمران_مدیریت منابع آب