"پارادایس" فیلمی به کارگردانی و تهیه‌کنندگی علی عطشانی، با ماجرای آشنایی طلبه‌ای با دختری در آلمان آغاز می‌شود، در ادامه دو طلبه قصد سفر به آلمان برای شرکت در سمیناری دانشگاهی را دارند که با مخالفت رئیس حوزه روبرو می‌شوند و سرانجام موفق می‌شوند او را با خود  در این سفر همراه کنند.در این فیلم مهران رجبی در نقش روحانی ارشد و جواد عزتی و محمدعلی نجفیان در قالب دو طلبه جوان نقش‌آفرینی می‌کنند.

در پایان فیلم کارشناس و منتقد حاضر در برنامه به نقد و بررسی فیلم پرداخت که در ادامه می‌خوانیم:

دکتر رضا هاشمی‌زاده، دکترای تخصصی علوم ارتباطات و عضو هیئت‌علمی دانشگاه آزاد بندرعباس در جلسه نقد و بررسی در ابتدا به دو جنبه طنز و دیگری حضور روحانیت در این فیلم پرداخت و گفت: در دهه‌های اخیر فیلم‌هایی با محوریت حضور طلبه‌ها و روحانیون مانند مارمولک، زیر نور ماه، روز بلوا و ... ساخته شده است که چهره‌ها و ویژگی‌های متفاوتی از روحانیت و آنچه در جامعه می‌بینیم را به تصویر کشیده‌اند.

وی ادامه داد: با توجه به جایگاه و شأن روحانیون در جامعه و نقش آن‌ها در ساختار اجتماعی و نظام سیاسی، پس از انقلاب شاهد ساخت فیلم‌هایی با محوریت حضور روحانیون و نقش آن‌ها در جریان زندگی مردم بوده‌ایم که پیش از انقلاب کمتر به آن پرداخته می‌شد.

هاشمی‌زاده اظهار کرد: در دهه اول پس از انقلاب بیشتر به نقش مثبت و جنبه روحانی و معنوی این قشر در فیلم‌ها پرداخته می‌شد، اما به مرور زمان و طی چند دهه اخیر فضا تغییر کرد و زوایا و ساحت‌های دیگر از نقش روحانیون در بدنه جامعه به تصویر کشیده شد. مانند فیلم زیر نور ماه ساخته رضا میر کریمی که روحانی در این فیلم درگیر لایه‌های پنهان شهر، مشکلات و آسیب‌های موجود  در جامعه می‌شود و هر چه جلوتر رفته‌ایم تلاش شده چهره‌های تأثیرگذارتر و ماندگارتری به نمایش گذاشته شود.

این کارشناس و منتقد با بیان اینکه فیلم‌های طنز با اقبال بیشتری از سوی جامعه روبرو می‌شوند به جنبه طنز فیلم پرداخت و تصریح کرد: عمده استقبال مخاطب سینمای ما معطوف به فیلم‌های کمدی بوده است و فیلم تلخ کمتر موردپسند واقع شده که نقش عوامل فرهنگی و اجتماعی را در این زمینه باید مورد توجه قرار داد.

هاشمی‌زاده عنوان کرد: ما در جریان فیلم پارادایس شاهد تقابل سنت و مدرنیته هستیم، دو طلبه‌ای که در حوزه علمیه دسترسی به اینترنت و برنامه‌ها و اپلیکیشن‌های روز دارند با مخالفت حاج‌آقا فراستی برای سفر به خارج روبرو می‌شوند اما در ادامه با همراهی فراستی در این سفر و مشاهده فضایی متفاوت از خارج و جهان غرب و آنچه در ذهن خود متصور بود، رفتار و ذهنیتش منعطف شده و در بازگشت شیوه برخورد متفاوتی پیشه می‌کند.

وی اضافه کرد: فیلم پارادایس شاهکار سینمایی نیست و سطح متوسطی دارد اما بی‌محتوا نیست و حرف و قصه‌ای برای گفتن دارد. وجه مثبتی از حوزه‌ها را به تصویر می‌کشد که در گوشه‌ای گروهی مشغول ورزش، گروهی مشغول تمرین مداحی و عده‌ای صحبت از اینترنت و برنامه‌های آن می‌کنند. پیام فیلم این است که اگر بخواهیم  با تحولات فرهنگی و ارتباطات میان فرهنگی کنار بیاییم باید در آن فضا قرار بگیریم، گفت‌وگو کنیم و راه مذاکره را باز بگذاریم و برای تأثیر گذاشتن کلام خود در فردی دیگر یا جهان غرب باید از نگاه و زبان امروز و فضای مدرنیته بهره ببریم وگرنه ایجاد بن‌بست و محدودیت منجر به شکست خواهد شد.

هاشمی‌زاده در پایان با اشاره به شعارگونه بودن فیلم‌نامه پارادایس، خاطرنشان کرد: با اینکه در این فیلم تلاش شده که به نقش متفاوتی از روحانیون و تأثیر آن‌ها در اجتماع پرداخته شود تا با حضور در خارج و فضای متفاوت نگرش بازتری از دین پیدا کنند و نشان دهند که اسلام دین ملایمت و رحمت است که به دور از زور تازیانه و شلاق با زبان نرم و ملین می‌تواند اثرگذار باشد، اما به صورت عمیق به آن پرداخته نشده و در حد شعار باقی مانده است. همانند پایان فیلم که با مسلمان شدن دختری که از غرب آمده به پایان می‌رسد و می‌توانست پایانی بهتر و بدون شعارزدگی داشته باشد.