در كوير سينه ام، چشمه هاي «ربنّا » ست                            بر لبم شكوفة «آتِ مَا وَعَدتَّنَا » ست

بندبند هستي ام، ترجمان اين دعاست:                             لَا تُزِغ قُلُوبَنَا بَعدَ إِذ هَدَيتَنَا

«جواد محدثی، برگ و بار »

 دعا، روی آوردن بنده نیازمند  به خدای بی نیاز است. بسیار مهم است که بدانیم از او چه بخواهیم و چگونه بخواهیم؟

این نیازخواهی به فراخور معرفت بنده، گاه در قلمرو خواسته های مادی محدود شده و گاه تا خواسته های معنوی متعالی می شود. از آن جا که قرآن، کتاب آسمانی منشور زندگی است. مضامین دعای پیامبران و صالحان را نیز برایمان سرمشق کرده است. در این زمینه کتاب ها و مقالات متعددی به استخراج، گردآوری، ترجمه و شرح این دعا ها پرداخته اند.

 امورقرآنی معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی استان گیلان نیز به مناسبت ماه پر برکت رمضان بر آن شد تا در شب های با فضیلت قدر، شماری از این ادعیه را در قالب تولید محتوا با عنوان «نجوای دل » منتشر کند.

امید که به عنایت الهی از مهجوری درکنار او بودنمان کم شود و با دریافت معرفت شب های قدر، شب های ظلمت ناآگاهی مان به سحر روشن عبودیت و بندگی مخلصانه، هدایت شود.

ای هست کن اساس هستی                          کوته ز درت درازدستی

از ظلمت خود رهایی ام ده                         با نور خود آشنایی ام ده

«نظامی گنجوی، منظومه لیلی و مجنون »