به گزراش روابط عمومی سازمان دانشجویان ایران، سومین مناظره در این مرحله با گزاره «برای رعایت قوانین بین‌المللی باید اجازه حضور زنان در ورزشگاه را داد»، و با حضور گروه موافق «جهاد علمی» متشکل از اسماعیل شیری و زهرا دهقانی از استان اصفهان و گروه مخالف «قلم» متشکل از مرتضی گونجی و امیرکشاورز نجفی از استان قزوین برگزار شد.
در این مناظره دکتر رز فضلی، عضو هیئت‌‌علمی دانشگاه علامه طباطبایی، دکتر روح الله نصرتی، عضو هیئت‌علمی دانشگاه تهران و دکتر آرش حیدری، عضو هیئت‌علمی دانشگاه علم و فرهنگ به عنوان  داوران هیئت‌علمی این مرحله حضور داشتند و به داوری پرداختند.
داوران دانشجویی این مسابقه نیز متشکل از خانم‌ ماهشید وزیری عضو تیم قهرمان نهمین دوره مسابقات ملی مناظرات، خانم هانیه روشن‌منش، عضو تیم ‌قهرمان اولین دوره مسابقات و آقای میلاد طهرانی، عضو تیم قهرمان دوره دهم مسابقات ‌بودند.
در ابتدای این مناظره اعضای گروه جهاد علمی به عنوان گروه موافق با گزاره مطرح شده به ارائه طرح پرداختند و عنوان کردند: ما این مساله را از دو بعد فلسفی و قانونی بررسی می‌کنیم. از بعد فلسفی آنجا که ورود زنان به ورزشگاه باید از نگاه برابری و حقوق زنان دیده شود و از بعد قانونی، مباحث قوانین بین الملل که به عنوان قوانین مرجع و محل اختلافات داخلی قدرت واحدی را ایجاد می‌کند تا نظم حهانی حاکم شود.
در ادامه گروه »قلم« به عنوان تیم مخالف به طرح موضوع پرداخت و گفت: باید دید، دیدگاه بین الملل در مورد حضور زنان در ورزشگاه چه می‌گوید؟ نگاه آنان بر اساس برابری است. در پژوهش‌‌های انجام شده، به بحث ممنوعیت این مساله پرداخته شد. یکی از مواردی که استدلال‌کنندگان درنظر گرفتند، این است که اختلاط را به معنای شهوت گرفتند. ما می‌گوییم زنان باید در ورزشگاه حضور داشته باشند اما نه بر اساس قوانین بین‌الملل، بلکه بر مبنای اخلاق و قوانین داخلی.
گروه »جهاد علمی« در دفاع اول اظهار کرد: قانون اساسی برای فرهنگ نیست. شما به مصوبه‌ای که دولت تصویب کرد و مجلس رد کرد، اشاره کردید؟ چرا عدم ورود زنان به ورزشگاه قانون نمی‌شود که مردم در دیوان عالی عدالت کشور، ابطال آن را بخواهند؟ در حالی که در قانون اساسی بر حضور زنان در اجتماع تأکید شده است.
گروه »قلم« نیز در دفاع اول خود چنین ابراز کرد: هیچ قانونی که ورود زنان را به ورزشگاه نفی کند، نداریم. لذا این موضوع از نظر اسلامی باید مطرح شود. موضوعی که دوستان از گزاره دارند اشتباه است. موضوع گزاره فرق فاحش و جدی با برداشت شما دارد. مساله این است که ما در برابر قوانین بین الملل منفعل نیستیم و مردم خودشان درمورد مسائلی که در آن ذی نفع هستند تصمیم می‌گیرند.
گروه جهاد علمی در دفاع دوم خود با طرح سوالی عنوان کرد: شما با چه مخالف هستید؟ شما می‌گویید بنا بر مصلحت باید وارد شد؛ درحالی که که اگر به این اندازه راحت بود، چرا برای ورود به ورزشگاه، جنبش‌های اجتماعی شکل گرفت؟ تعارضات و اختلافات نظرها و بهم ریختگی‌های داخلی موجب می‌شود تا به ابزاری متوسل شویم که بتوانیم با استفاده از قانون حقوق اولیه خود را محقق کنیم.
گروه قلم در دفاع دوم خود اینگونه طرح بحث کرد: ما با پذیرش قوانین بین الملل مشکلی نداریم، بلکه با وابستگی به قوانین بین المللی مشکل داریم. حتی اگر الزام قوانین بین الملل هم باشد، وقتی کارگزاران قانون، آن را درست اجرا نمی‌کنند، باز هم راه‌های دور زدن آن و فرمایشی اجرا کردن آن را در پیش می‌گیرند. پس باید مشکل ریشه‌ای و درونی خود را اصلاح کنیم.
گروه موافق در جمع بندی نهایی خود با اشاره به وجود قوانین بین المللی درصورت ابهام در قوانین داخلی گفت: هرکجا قانون داخلی ابهام دارد، قوانین بین‌المللی نیز وجود دارد که شما می‌توانید به آن رجوع کنید. اینکه بگوییم این قوانین قابلیت اجرا ندارد اشتباه است. ما می‌توانیم بستر مناسبی را ایجاد کنیم. شما وقتی می‌گویید نباید وابسته به قوانین بین المللی باشیم یعنی در عین حال از قوانین جهانی تخلف می‌کنید.
گروه مخالف نیز در پاسخ و جمع بندی گفت: ما با قوانین بین الملل مشکلی نداریم. ما می‌گوییم نباید این قوانین بر مصلحت کشور، حق مردم، شرع و قانون داخلی اولویت داشته باشد. هیچ ممنوعیت قانونی برای ورود زنان به ورزشگاه وجود ندارد و تا زمانی که ممنوعیت قانونی وجود ندارد، ممنوعیت تحقق آن هم نیست. همه قوانین و سازوکارهای بین المللی عادلانه نیستند؛ اگر بپذیریم قانون بین الملل بر قوانین خودمان ارجح دارد، پس هر کجا که قوانین بین الملل به ضرر منافع داخلی کشور باشد باید بپذیریم.
در پایان این مناظره گروه »جهاد علمی« با کسب 115.5 امتیاز پیروز شد و در مقابل گروه »قلم« از نگاه داوران 106.75 امتیاز را کسب کرد.