ولادت حضرت مهدی (عجّلاللهتعالیفرجهالشریف)، در سحرگاه نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری، پنج سال قبل از شهادت امام حسن عسکری (علیهالسّلام) در سامرا واقع شده است.
حضرت مهدی (عجلاللهتعالیفرجهالشریف) یگانه فرزند امام عسکری (علیهالسلام) پس از پنج سال زندگی تحت سرپرستی پدر، و مادرش نرجس خاتون، در سال ۲۶۰ق به دنبال شهادت امام حسن عسکری (علیهالسلام) همچون حضرت عیسی (علیهالسلام) و حضرت یحیی (علیهالسلام) که در سنین کودکی عهدهدار نبوت شده بودند، در پنج سالگی منصب امامت شیعیان را عهدهدار شد و بعد از چند سال غیبت صغری تا این زمان در غیبت کبری به سر میبرند. درباره چگونگی ولادت آن حضرت روایاتی وارده شده که مشهورترین نظر، سخنان حضرت حکیمه خاتون (علیهاالسلام) عمه امام عسکری (علیهمالسلام) است که در کتابهای علمای شیعه به آن اشاره شده است. آن بزرگوار پس از سپری شدن دوران غیبت با تشکیل حکومت عدل جهانی احکام الهی را در سرتاسر زمین حاکمیت خواهد بخشید.