بخشی از درسگفتار صنوبر وجود جلسه هفتم:

حضرت امام كاظم عليه السلام فرمود: شايسته‏ترين دانش براى تو دانشى است كه بدون آن عمل درست نمى‏شود و لازمترين علم علمى است كه از علم به آن سؤال خواهى شد و واجب‏ترين دانش آن دانش است كه تو را به صلاح قلب‏ راهنمايى مى‏كند و فساد آن را به تو نشان مى‏دهد و ستوده‏ترين علم به لحاظ عاقبت علمى است كه در عمل كنونى تو بيافزايد پس به علمى كه جهل آن به تو ضرر مى‏زند مشغول نباش! و غافل از دانشى مباش كه ترك آن در نادانى تو بيافزايد. اكنون به آياتى كه در مدح علم وارد شده نگاه كن اوصافى كه ما براى علما ذكر كرديم در آن آيات مى‏يابى خداى تعالى فرمود: إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ تنها بندگان دانشمند خدا، از خداى مى‏هراسند (18) و فرمود: أَمَّنْ هُوَ قانِتٌ آناءَ اللَّيْلِ ساجِداً وَ قائِماً يَحْذَرُ الْآخِرَةَ وَ يَرْجُوا رَحْمَةَ رَبِّهِ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ‏ آيا كسى كه در اوقات شبانه در حال سجده و ايستاده دعا مى‏كند در حالى كه از آخرت مى‏هراسد و به‏ رحمت پروردگارش اميد بسته است بگو آيا آنانى كه ميدانند با آنانى كه نميدانند همسانند؟

سپس خداى تعالى ايشان را به شب زنده دارى به قيام شبانه و ركوع و سجود پى در پى و خوف و رجا مى‏ستايد، و خداى تعالى فرمود: ذلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَ رُهْباناً وَ أَنَّهُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ‏ زيرا از ايشان دانشمندان و تاركان دنيا هستند و ايشان تكبّر نمى‏ورزند. و قسيس دانشمند است پس دانشمندان را به ترك كبر و استكبار ستود و امام صادق عليه السلام فرمود:

خشيت ميراث دانش است و علم پرتو معرفت و قلب ايمان است و هر كس از ترس و خشيت محروم شد عالم نيست گرچه در متشابهات علم موشكافى كند چنان كه خداى تعالى فرمود: إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ.تنها بندگان دانشمند خداى از خدا مى‏هراسند. پيامبر (ص) فرمود: پيش هر مدّعى ننشينيد كه شما را از يقين به شك و از اخلاص به ريا و از فروتنى به تكبر و از نصيحت به دشمنى و از زهد به رغبت در دنيا فرا مى‏خواند. و به دانشمندى نزديك شويد كه از كبر به تواضع و فروتنى و از ريا به اخلاص و از شك به يقين و از رغبت به زهد و از دشمنى به نصيحت مى‏خواند.