جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۹۲۲ میلادی (۱۳۰۱ هجری شمسی) تأسیس و توسط کمیته بین‌المللی صلیب سرخ به رسمیت شناخته شد

و پس از آن به عضویت فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب سرخ و هلال احمر در آمد. در سال ۱۹۸۰ جمعیت ملی ایران نام و نشان خود را به جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران تغییر

و شعبات استانی و محلی و امکانات و فعالیت‌های خود را گسترش داد. بیشترین فعالیت‌های جمعیت ملی ایران بر ارائه خدمات امدادی به افراد آسیب دیده سوانح طبیعی و ساخته دست بشر، انجام فعالیت‌های عام‌المنفعه و داوطلبانه و آموزش همگانی متمرکز است.