محمد حسینی بهشتی، فقیه و سیاستمدار و نخستین دبیرکل حزب جمهوری اسلامی، زاده ۱۳۰۷ در اصفهان، یکی از شخصیت‌های تأثیر گذار  انقلاب اسلامی ایران بود که در هفتم تیرماه ۱۳۶۰ در پی انفجار در دفتر حزب جمهوری اسلامی، به شهادت رسید.

او آثار ارزشمندی چون «خدا از دیدگاه قرآن»، «ولایت، رهبری، روحانیت»، «سه‌گونه اسلام»، «آزادی، هرج و مرج، زورمداری»، «شناخت از دیدگاه قرآن»، «پیامبری از نگاهی دیگر»، «مبارز پیروز» (تاریخ تحلیلی قیام عاشورا)، «حج از دیدگاه قرآن»، «محیط پیدایش اسلام»، «بانکداری، ربا و قوانین مالی اسلام»، «بایدها و نبایدها؛ امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن»، «حق و باطل از دیدگاه قرآن» (به انضمام تسلیم حق بودن)، «سرود یکتاپرستی»، «دکتر شریعتی جست‌وجوگری در مسیر "شدن"» همراه تک‌گفتارهایی درباره  «نماز» و «شب قدر»، «موسیقی و تفریح در اسلام»، «ناسخ و منسوخ در قرآن»، «محکم و متشابه در قرآن»، «شفاعت»، «تسلیم حق بودن» و «حجیت قرآن» و...به یادگار گذاشته است.