ترافیک شهر همدان یک ریشه شهرسازی دارد؛ از سال ۵۶، هر چند سال، یک شهرک به شهر همدان اضافه شد. شهرکهای الوند، مدنی، فرهنگیان، مدرس و بهشتی برای توسعه افقی شهر ایجاد شده است اما بعد از آن توسعه افقی همدان بسته شد.
جمعیت شهر همدان و تقاضای سفر درونشهری با تمرکز بر میدان اصلی شهر افزایش یافت که نبود حملونقل عمومی مناسب و استاندارد میل استفاده از خودروی شخصی را در بین همدانیها بیشتر کرد.
البته در کنار مباحث شهرسازی، برخی اعتقاد دارند یکی از علل مهم ترافیک همدان موضوعات فرهنگی است چرا که مردم هنوز توسعهیافتگی و الزامات زندگی در یک شهر توسعهیافته را درک نکردند.
در دوران کرونا مردم به سمت استفاده از وسایل تقلیه شخصی روی آوردند که این رفتار همچنان ادامه داشته و مردم راغب هستند از وسایل شخصی استفاده کنند که البته همه میدانیم برای اینکه مردم از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنند باید زیرساختهای لازم و کافی در شبکه حملونقل شهر ایجاد شود.
تمام مباحثی که مطرح شد دست به دست هم داده تا امروز در شهر همدان نیز همانند کلانشهرهای دیگر با چالش ترافیک مواجه شویم.
در چند سال اخیر ترافیکهای سنگین و ایجاد گرههای ترافیکی پیدرپی مدیریت شهری را به ایجاد تقاطعها (زیرگذر-روگذر) در نقاط مختلف شهر همدان واداشت اما با این وجود باز هم شاهد وجود ترافیکهای سنگین در شهر هستیم.
اینکه این تقاطعها چقدر توانسته به حل معضل ترافیک شهر همدان کمک کند و کارکردی که برایش تعریف شده بود، داشته یا خیر؟ و لزوم احداث تقاطعهای جدید در نشست تخصصی «بررسی وضعیت تقاطعها و پلهای عابر پیاده شهر همدان» با حضور امیر بهرامی؛ سرپرست سازمان مدیریت و مهندسی شبکه حملونقل شهرداری همدان و مهدی حیدری؛ رئیس کمیسیون فنی و عمرانی شورای شهر همدان مورد بررسی قرار گرفت.