علی عزیزی استاد حوزه و دانشگاه در این کارگاه با اشاره به تهاجمات فرهنگی که نسبت به زنان ایرانی طی سال های اخیر به ویژه این روزا در حال انجام است به اکران فیلم ها و مستنداتی برای دانشجویان پرداخت و به نقد و بررسی آنها و چگونگی نفوذ دشمن در فکر و ذهن زنان و دختران پرداخت و تصریح کرد در خصوص مبارزه با اینگونه تهاجمات که به نابودی جایگاه واقعی زنان در جامعه منتهی می شود آگاه کردن زنان از اهداف دشمن و نشان دادن نقش و جایگاه واقعی آنان در جامعه و انتخاب روش و شیوه صحیح برای زندگی که ضمن تامین خواسته‌های معنوی و مادی انسان است بهترین راه برخورد با اینگونه تهاجمات است که در نهایت زمینه‌های رضایت و خشنودی خداوند متعال را نیز فراهم می آورد.

وی ادامه داد: این امر مهم جز با انتخاب الگویی جامع و حامل فضایل و ارزش‌ها در زندگی تحقق نخواهد پذیرفت؛ این الگوی متعالی در تاریخ پر شکوه اسلام موجود بوده، الگویی که به راستی راهبر و راهگشا بوده و همواره انسان را به سوی معیارها و ساختارهای وجودی خویش فرا می‌خواند. 

عزیزی ادامه داد: در اسلام وجود برخی پیش زمینه‌های فطری را برای تمایز جنسیتی نقش‌ها بدون پذیرش خصلت جبرگرایانه، برای هر یک از والدین تأیید کرده است؛ اما در عین حال موانع بیرونی قادرند تأثیر آن‌ها را متوقف یا زایل سازند، مانند تفاوت در قدرت جسمی و نیز اقتضاهای نقش‌های مادری که این خود نمایان گر نقش مراقبت گرایانه مادران است؛ بنابراین یک زن از حیث تأثیر محیطی نقش تعیین کننده‌ای دارد.

این مدرس معارف اسلامی افزود: اگر زنان در مسیر صحیح الهی قرار گیرند، با توانایی بالقوه خود می‌توانند خانواده و جامعه را از انحرافات اخلاقی و عقیدتی نجات دهند، همان طور که اگر بانوان نسبت به آن بی تفاوت باشند، زمینه بروز بسیاری از آسیب‌های اجتماعی را در جامعه فراهم می‌کنند، لذا تأثیرگذاریِ مثبت قشر زنان تحصیل کرده و نقش آن‌ها در خانواده و سپس جامعه می‌تواند بیش تر باشد. 
عزیزی با اشاره به اینکه کانون خانواده محل تربیت افراد است و اگر خانواده‌ای در جامعه نباشد؛ همه تربیت‌های بشری و همه نیازهای روحی انسان‌ها ناکام خواهد ماند، گفت: در خانواده سه دسته انسان اصلاح می‌شوند، مردان که پدران این خانواده هستند؛ زنان که مادران این خانواده‌اند و دسته سوم کودکان که نسل بعدی این جامعه هستند.
 
وی ادامه داد: بنابراین والدین ابتدا باید به تربیت و اصلاح سبک رفتاری خود بپردازند تا بتوانند در مسیر تربیت فرزندان به سبک اسلامی موفق عمل کنند؛ چراکه بهترین شیوه تربیت الگودهی است؛ برای اینکه این الگوپذیری کودک از والدین در خانواده به ‌نحو احسن صورت گیرد؛ مهم‌ترین عامل یکی بودن کردار و گفتار در خانواده است.

عزیزی تصریح کرد: پس از تولد نیز مادر، نخستین فرد نزدیک به کودک است که با کودک، تماس مستقیم دارد و در واقع، زندگی کودک با ارتباط زیستی میان او و مادرش آغاز می‌شود. این تأثیر به‌ویژه در دو سال شیرخوارگی به اوج می‌رسد؛ چرا که شیر مادر به عنوان مهم‌ترین منبع تغذیه کودک، علاوه بر تأثیر اساسی در تأمین سلامت زیستی کودک می‌تواند در شکل‌گیری حالات روانی و اخلاقی او نیز مؤثر باشد؛ از این رو در سیره تربیتی معصومین(ع)، به‌خصوص امام علی(ع) بر نقش و اهمیت شیر مادر و نیز انتخاب دایه شایسته، بسیار تأکید شده است.

وی با اشاره به اینکه برخی روایات به فزونی صبر در زنان اشاره کرده‌اند، افزود: این ویژگی، زنان را در سختی‌های زندگی، به‌ویژه سختی‌های مربوط به فرزندداری در عین تحصیل و خویشتن‌داری جنسی کارآمد می‌سازد؛ چراکه با باور دانشمندان، توان مغزی مادران در انجام کارهای چند سویه، در آنِ واحد انجام می‌گیرد که متناسب با نیازهای هم‌زمان طفل در فاصله‌های زمانی کوتاه است.

عزیزی ادامه داد: امام صادق(ع) در حدیث موثّقی به نقل از پدر بزرگوارش می‌فرماید: «خداوند تبارک و تعالی برای زن، صبری معادل صبر ده مرد قرار داده است و آن‌گاه که حمل بردارد، قدرت ده مرد دیگر را نیز به وی می‌دهد»؛ بر این اساس، این جایگاه زنانه در بسترسازی سبک زندگی اسلامی، در عرصه‌هایی موفق است که جامعه با حیثیت خانوادگی خود درگیر می‌شود؛ چرا که پیرو حساس شدن زن در دین‌مداری و حفظ آن، مسئله به ارزش خانوادگی بدل می‌شود.