روز یکشنبه 30 آبان ماه طرح ایران مرزپرگهر، با رویکرد تولید محتوا به معرفی  عصار خانه شاهی پرداخته شد و آقای خیام باشی مدیر مجموعه توضیحاتی را ارائه نمودند.

ایشان عنوان نمودند که در سال ۱۰۲۱ هجری قمری هم‌زمان با احداث بازار بزرگ قیصریه و مدرسه ملا عبدالله به دستور شاه عباس اول عصار خانه شاهی در شهر اصفهان ساخته شد و این اثر در تاریخ ۲۵ تیر ۱۳۵۴ با شماره ی ثبت ۱۰۸۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

در حال حاضر مساحت عصارخانه ۳۸۰ متر مربع است ولی در گذشته مساحت اصلی آن ۱۸۰۰ مترمربع بوده که اکنون مکان‌هایی مانند شترخان، بارانداز و ورودی بازرگانان از بین رفته‌است و فقط یک تیرخانه و دو انبار تو در تو در بخش شرقی تیرخان، در دو طبقه باقی مانده است.

دیوارها و سقف خشتی و به دلیل کاربری آن بدون کاربندی، قاب‌سازی، تزئینات و پنجره ساخته شده‌است، فضای اصلی دارای پنج قسمت پیشخوان، بارانداز، شترخوان، گرم‌خانه و تیرخانه بوده‌است. دانه‌های روغنی که در این عصارخانه به کار می‌رفته و مورد روغن کشی قرار می‌گرفته معمولاً کنجد، پنبه دانه، خشخاش، آفتاب گردان بوده‌است.

در سال ۱۳۷۹ سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان، عصارخانه را از مالک آن خریداری و از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۲ اقدام به مرمت و ساماندهی آن نموده‌است و به عنوان موزه مورد بازدید مردم و گردشگران قرار دارد.

کتاب عصارخانه شاهی از سوی موزه عصارخانه شاهی به سه زبان فارسی، انگلیسی و عربی از سوی سعیده سیاحیان خلاصه و گردآوری شده و در سال ۹۵ به چاپ رسیده‌است.

موزه عصارخانه شاهی در سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸، به عنوان برترین موزه کوچک کشور، نشان جهانی ایکوم (کمیته ملی موزه‌های ایران) را دریافت نمود.

لازم به ذکر است این مجموعه تاریخی در میدان (نقش جهان) اصفهان قرار دارد.