شوق گفت و گو همانطور که از نامش مشخص است به مسئله ی گفت و گو می پردازد اما به صورت عمیق و روشنگر. شوق گفتگو این سوالات را به شکلی بی نقص و درخشان پاسخ می دهد. تک گویی نوعی بیانگری است، اما گفت و گو، ارتباط کلامی دموکراتیک است، در تک گویی مکالمه ای شکل نمی گیرد و در نتیجه فرصت القا و تحمیل نظر به وجود می آید. به رسمیت نشناختن عقاید و آرای مخالف و متضاد منجر به مشاجره، تحمیل نظر و در نهایت میل به دیکتاتوری و از دست رفتن دموکراسی می شود. نویسنده در این کتاب به صورت مفصل این مسائل را می کاود و ریشه ها و نمود های حاضر آن را در تاریخ، فرهنگ، عرفان، سیاست و موارد دیگر ردیابی می کند وآنها را مورد تحلیل قرار می دهد. شوق گفتگو مشتمل بر چهار فصل است: تک گویی و ویژگی های آن، گستردگی فرهنگ تک گویی در میان ایرانیان، نظریه گفت و گو، گفت و گو، دموکراسی سازی و عشق . در نشست فصل سخن این هفته  (سه شنبه 30 خرداد) با بیان دکتر زهرا امیری و خانم سمیرا قاسمی به صحبت درباره این کتاب می پردازیم.