Page 74 - Book Harf Bartar Koli
P. 74
حر ِف برتر؛ روایتی از ربع قرن فعالیتهای سازمان دانشجویان ایران 72
بنده همۀ این موفقیتها را مدیون و مرهون حضور جوانان انقلابیای میدانم که کشورشان را دوست
دارند و برای اعتلای آن تلاش میکنند .خوشبختانه ما در جهاددانشگاهی بستری داریم که به جوانان
فرصت تلاش و عرض اندام را میدهد و از درون آن امثال دکتر کاظمی آشتیانی ،دکتر آخوندی و
دکتر منتظری درآمدند .همۀ اینها جوان بودند که در این بستر رشد کردند و شکل گرفتند و شکل
هم دادند .این ویژگی و ظرفیت جهاددانشگاهی به خاطر حضورش در دانشگاهها است .هم در محیط
دانشگاه و در کنار جوانان ،دانشجویان و اساتید حضور فعال و پررنگ داشته و هم در خارج از آن.
حضور در کنار مدیریت دانشگاه و همزمان مسئولیتهای دیگر در خارج از آن و داشتن تجربه در
حوزههای فرهنگی و اجتماعی به جذب جوانان متعهدِ خوشفکر منجر شده است .این بسترسازی
برای جوانان با توجه به فرهنگی که در جهاددانشگاهی بود ،توانست بقای جهاددانشگاهی را رقم بزند.
جذب جوانا ِن متعه ِد مؤم ِن علاقهمند به کشور از دانشگاهها ویژگی غالب نیروهای جهاددانشگاهی
است .بنده به جرئت میتوانم بگویم جهاددانشگاهی در دورههای گوناگون که جریانهای سیاسی
مختلفی در کشور حاکم بود (زمانی جناح راست و زمانی جناح چپ و )...در تمام دورهها این مجموعه
با یک تعادلی به حرکت خودش ادامه داد که جای تأمل دارد! و اگر فرصت شد در این مورد نیز
صحبت خواهم کرد که چطور میشود یک مجموعهای که بعضاً به گرایش به یک جریان سیاسی
خاص هم متهم میشود ،همیشه توانسته است با روحیۀ انقلابی و حضور جوانان متعهد با یک تعادلی،
درون تمام جریانهای سیاسی به فعالیت خود ادامه دهد .آقای دکتر منتظری که رئیس
جهاددانشگاهی بودند ،سالها میگفتند ما مطیع رهبری هستیم و در خدمت دولتها و به آنها هم
کمک میکنیم .در جهاددانشگاهی آدمهایی با گرایشهای سیاسی مختلف با هم در یک گروه کار
میکردند و با هم دوست هم بودند و با همدیگر در یک موضوع مشترک تلاش میکردند .اینها همه
محاسنی است که از مجموعۀ جهاددانشگاهی برای شما گفتم و دلیل حسنهایی که برایتان برشمردم،
همان حضور نیروهای متعهدی بود که کشورشان را دوست دارند ،ایمان دارند و باور دارند که میتوانیم
و نشان دادند که توانستند.
جهاددانشگاهی همۀ اینها را مرهون حضور در دانشگاهها است و همچنین مرهون وجود جوانان
خوبی که خدمتتان عرض کردم .پس محیط دانشگاه برای ما یک ظرفیت بزرگ است و هرچه حضور
ما در دانشگاهها کمتر شود ،یعنی از جریان سیّال جوانان ،محققان و اساتید جدا شویم ،از تواناییهای
خودمان کاستهایم .ساختار جهاددانشگاهی اگر کارمندی شود و خودش را ایزوله کند ،مثلاً اگر سازمان
دانشجویان بشود سازمانی َدهنفره یا بیستنفره و یا حتی پنجاهنفره ،با پنجاه نفر چه کاری میشود
انجام داد؟ اما با پانصد یا پنج هزار دانشجو خیلی کارها میتوان انجام داد .این ویژگیِ جهاددانشگاهی
است و به نظرم ،اهداف تأسیس سازمان دانشجویان آن زمان که بزرگان جهاددانشگاهی به فکر تأسیس