Page 99 - Book Harf Bartar Koli

‫ت) مصاحبهها ‪97‬‬

‫چطور؟‬

‫افراد نخبه را در آن دانشگاه پیدا میکردیم‪ .‬مثلاً دانشگاه زابل یک پسر جوانی بود‪ ،‬گفت میخواهم‬
‫فلان کار را در دانشگاه راهاندازی کنم‪ ،‬کمکم کنید‪ .‬ما ارتباطش دادیم به فرمانداری زابل بعد َده نفر‬
‫هم کمکش کردند و مقداری منابع مالی هم از وزارت علوم به آنها کمک شد‪ .‬جهاد هم کمی کمک‬
‫کرد و به آنها در جهاددانشگاهی واحد سیستان و بلوچستان فضا داد و اینها در دل جهاد شکل‬
‫گرفتند‪ .‬در واقع تسهیلگری هم بود‪ .‬بعد گفتیم کانونهای خودمان را داشته باشیم و به این نقطه‬
‫رسیدیم‪ .‬ما برای محرومیتزدایی‪ ،‬شورایی تشکیل دادیم‪ .‬البته بعدها سازمان ملی جوانان این شورا‬

‫را از دست ما درآورد!‬

‫یعنی آن زمان دست سازمان ملی جوانان بود؟‬

‫زمان دکتر احمدینژاد رئیس سازمان ملی جوانان حاجآقا علیاکبری بود و ایشان به این کار علاقهمند بود‪.‬‬

‫اینها در اهداف سازمان محرومیتزدایی نقش داشتند؟‬

‫نه‪ ،‬همین همکاران و دانشجویان در سازمان این پایگاه را راهاندازی کردند‪.‬‬

‫همکاران خودتان؟‬

‫بچههای مهرباران‪ .‬حدوداً صد نفر بودند در مهرباران که دانشجوی نخبه و فعال زیاد بود که از درون‬
‫اینها الان معاون وزیر شدند و هنوز خودشان را مهربارانی میدانند‪ .‬این هویت مهرباران یک عملکرد‬
‫خوب داشت‪ ،‬بهطوریکه در ایام انتخابات یک لیست درآمد‪ .‬یکی از نیروهای مهرباران از بین خودشان‬

‫تعدادی وزیر پیشنهادی انتخاب کرد‪.‬‬

‫متوجه شدم‪ .‬این جمع هنوز هست؟‬

‫نه‪.‬‬

‫منظورم این است که بین آنها هنوز ارتباط هست؟‬

‫خیلی محدود و دیگر ارتباط سیستمی نیست‪.‬‬